Uitzicht

Uitzicht
Veel mensen denken dat in een historisch museum alles bij het oude blijft. Dat is ook best een logische gedachte, want aan de geschiedenis kan je niets veranderen. Maar er komt wel steeds meer geschiedenis. We willen er vaak niet aan, want: ‘Zo oud zijn we toch nog niet?’ Maar onze jeugd is allang geschiedenis. En afgelopen jaar is nu al geschiedeniswaardig. Niet alleen breidt geschiedenis zich in de lengte uit, de geschiedenis verdiept zich ook nog regelmatig. Letterlijk soms. Hoe vaak gebeurt het niet dat bij opgravingen iets ‘boven water’ komt wat weer een nieuw licht op de geschiedenis werpt? Of denk aan het oudste Nederlandse scheepswrak, wat bij het zoeken naar de containers van het MSC Zoë in het voorjaar van 2019, op de bodem van de Noordzee ter hoogte van Terschelling werd gevonden. Met de vondst van dit schip verdiept de maritieme geschiedenis zich weer. Maar de containerramp zelf is ook een nieuw historisch feit, als zodanig ook opgenomen in het boek ‘Wonderlijke Waarheden’.

En met die nieuwe, geschiedeniswaardige gebeurtenissen en met oude voorwerpen, schilderijen, foto’s en verhalen die opduiken, kunnen we dus een historisch museum steeds vernieuwen. Wat er in het oude jaar zoal gedaan is in het Behouden Huys? Natuurlijk de eerder genoemde ‘Wonderlijke Waarheden’. Een nieuw boek, met een daarbij behorende ‘tentoonstelling’ van oude verhalen, weergegeven met behulp van moderne techniek. Na het zien daarvan kan niemand nog zeggen dat geschiedenis saai is.
Daarnaast waren er wat kleinere projecten. Kapitein Bakker, het oudste schilderij met een Terschellinger als model, kreeg een facelift. Het werd met financiële steun van de Wassenbergh-Clarijs-Fonteinstichting gerestaureerd door Ronald de Jager en hangt weer helemaal opgefrist in de balieruimte van het museum. Verder was er een kleine, actuele tentoonstelling over ziektes in vroeger tijden op het eiland.
En tenslotte is er een hoek ingericht voor de nieuwe aanwinsten van het museum. Met daartussen ook een bijzondere vondst. Twee enthousiaste eilander jongens, die met hun schoolklas tijdens de kinderboekenweek op bezoek waren in het museum, vroegen of we ook een bom wilden hebben. Ze hadden er een gevonden en kwamen hem zelf ’s middags wel even brengen op hun skateboard. Hoewel de dienstdoende baliemedewerkster enigszins schrok van deze bijdrage, staat het onschadelijke oud ijzer nu te pronken tussen de nieuwe aanwinsten. Want zolang de jeugd interesse heeft in onze geschiedenis, heeft het museum uitzicht op een mooie toekomst.

Vooruitzichten… We blijven ons best doen steeds iets nieuws te kunnen laten zien. De plannen zijn er, dus nu afwachten wat er dit jaar gerealiseerd kan worden. Het thema ‘uitzicht’ zal een grote rol gaan spelen in de plannen.
In 2019 kregen we de audiotour, zodat ook buitenlanders en blinde en slechtziende mensen de geschiedenis beter kunnen beleven. In het nieuwe jaar hopen we ook informatie te kunnen geven in de vorm van geschreven tekst d.m.v. het scannen van een QR code. En dat is voor doven en slechthorenden een mooi uitzicht.
De ziektes hopen we letterlijk en figuurlijk achter ons te laten. De kleine, tijdelijke tentoonstelling gaat eruit en daarvoor in de plaats komt een ode aan het Terschellinger landschap, in de vorm van een schilderijententoonstelling. Uitzicht op het eilander landschap dus.
En we hebben meer plannen met het thema ‘uitzicht’. Maar niet alles kunnen we verklappen. We kunnen alleen een tipje van de sluier oplichten. Het zal in ieder geval een modern weergegeven oud uitzicht gaan worden. En als we dan toch cryptisch bezig zijn; er zal ook nog iets gedaan worden met uitzicht op een uitweg… Maar of we alles dit jaar kunnen doen? In ieder geval hopen we op een jaar waarin weer meer kan. Waarin we meer in het museum aanwezig kunnen zijn en de plannen kunnen waarmaken. En vooral een jaar waarin we weer zonder al teveel beperkingen bezoekers kunnen ontvangen. Want dat zou wel het allermooiste uitzicht zijn.

Schilderij: J. Deodatus 1975. Collectie Behouden Huys