Deze week even geen ‘museumstukje’ van ondergetekende. Als jullie dit lezen zit ik voor een korte vakantie op de Veluwe. Geen historisch stukje dus, maar voor mij toch nostalgische gevoelens. Is het niet net deze week van oktober, de week voor de landelijke herfstvakantie, dat veel Terschellingers al decennialang op vakantie gaan? Omdat de eilander ouders tijdens vakantieperiodes moeilijk met hun kinderen weg konden, is deze week vrij op de eilander scholen in het leven geroepen. En daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt, tenslotte zijn de huurprijzen van accommodaties buiten de landelijke vakantie om ook nog eens goedkoper.
In mijn jeugd was dat niet anders. Op maandagochtend vertrokken mijn ouders en ik voor een midweek naar een huisje van Sporthuis Centrum. Meestal naar Limburg. Om daar tot de ontdekking te komen dat half Terschelling daar zat. In het zwembad, op het parkeerterrein, overal kwam je ze tegen.
Tijdens zo’n vakantie bezochten we het Euvaluon in Eindhoven. Terwijl we daar beneden rond liepen, hoorden we vanaf een verdieping hoger iemand ons toezingen: ‘Terschelling is hoog verheven…’
En daar was niets aan gelogen, want hoewel we het fijn hadden daar in Limburg, waren we ook blij als we vrijdagavond weer met de hele groep vakantiegangers op de boot terug zaten. De terugweg, in het restaurantgedeelte, met altijd wel iemand erbij met een trekzak, terwijl het licht van de Brandaris weer in beeld kwam, was in feite het mooiste moment van de vakantie.
Wie weet wat we deze week op de Veluwe gaan zien. Wild? Of toch eilanders?
Mochten jullie toch nog wat te lezen willen hebben, dan zijn alle 46 ‘museumstukjes’ terug te lezen op https://behouden-huys.nl/columns
En kom anders, als je op Terschelling bent gewoon langs in het museum. Het mag weer zonder te reserveren. Beleef de Wonderlijke Waarheden en luister naar de verhalen op de audiotour. Want ik mag er dan even niet zijn, verhalen vertellen we altijd.
Tot volgende week!
Tekst: Nienke Meijvogel Blom
Foto: Gerrit van Leunen